Przywołane wyżej słowa Wacława Kubackiego mogą stanowić komentarz do projektów wykonanych przez uczniów klas  1 b i 1 c. Łączy je wspólny temat: DRZEWA, ale perspektywa patrzenia na ten stały i zwyczajny element krajobrazu jest odmienna. Uczniowie klasy biologicznej przygotowali prezentację o różnych gatunkach drzew, wykorzystując wiedzę botaniczną. Uczniów klasy humanistycznej zaciekawiły z kolei obecność i znaczenie drzew w kulturze. Efektem tych zainteresowań jest przygotowana przez nich antologia„Poetyckie arboretum, czyli drzewa w poezji polskiej XX i XXI wieku”. Zbiór – podzielony na kilka części („O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa!”,„Cztery pory roku”, „Krajobraz polski”, „Jakże śmiem mówić do ciebie tylko: drzewo / kiedy masz tyle imion…”,„Ty jesteś drzewem”) – uzupełniony został o informacje o kulturowych znaczeniach drzew („Drzewo w krajobrazie kulturowym”) oraz wykonane przez uczniów prace plastyczne. Zebrane wiersze wskazują, że artyści patrzą na drzewa inaczej: przez pryzmat emocji i metaforycznych odniesień.

Oba projekty uzupełniają się, łącząc – wedle słów Wacława Kubackiego – przyrodnicze  ROZUMIENIE i literackie ODCZUWANIE. Widoczne jest to szczególnie w zestawieniu botanicznych informacji z czwartą, najdłuższą, częścią antologii („Jakże śmiem mówić do ciebie tylko: drzewo / kiedy masz tyle imion…”), w której znalazły się utwory o różnych gatunkach drzew.

Zapraszamy do obejrzenia wystawy! Mamy nadzieję, że skłoni Was ona do spojrzenia uważniej na to, co nas otacza.